درستور ورودی :
یکی از دستوراتی که در هر زبان برنامه نویسی مهم است دستور ورودی است که در هر زبانی متفاوت عمل میکند برای یادگیری این دستور لازم است که یک سری از توضیحات را دانسته و بعد شروع به کد زدن کنیم، در پایتون برای گرفتن ورودی از کاربری از کد input استفاده میشود که در پاییتون آن را به عنوان یک تابع مجازا به حساب می آورند و همه چیز را به عنوان رشته میشناسد و برای تبدیل آن به عدد باید یک سری عملیات دیگر روی آن انجام دهیم ولی در زبان های برنامه نویسی دیگر به این صورت نیست و برای اینکه یکه عدد بگیریم باید از ستور دیگر استفاده کینم . و به شکل زیر نوشته میشود:
("Str=input(“inter number
(Print(str
تابع های تبدیل:
همان طور که گفتیم در زبان پایتون ورودی ها را به صورت رشته دریافت میکند و برای تبدیل آن ها به عدد صحیح با عدد اعشاری باید از یک نوع از تابع ها استفاده کنیم که در پایین توضیح داده شده است:
(("Str=int(input(“inter nimber
(("Str=float(input(“inter nimber
دستورات شرطی:
زبان پایتون که یکی از ساده ترین زبان ها معرفی شده برای راحتی بیشتر تمام قواعد را از بین برده و بافاطله حد و مرز را مشخص میکند و همین سادگی کمی سر در گمی ایجاد میکند برای مثال:
Num1=10
Num2=20
If num1==num2
("Print(“yes
توجه داشته باشید که اگر دستورprint در if باید دقیقا زبر و جلوتر از if قرار بگیرد ، در این صورت دستور print جزو شرط قرار میگیرد
دستور حلقه for:
اگر کمی برنامه نویسی کار کرده باشید متوجه دستور حلقه میشوید مه یک شمارنده میخواد و...
ما از این دستور برای کار های تکراری استفاده میکینم برا ی مثال اگر ما بخواهیم 10 بار چیزی را تایپ کنیم از این دستور استفاده میکنیم برای مثال:
For I in range(1,10)
Print(“yes”)
توجه داشته باشید که این دستو هم باید قواعدش را رعایت کنیم تا درس که کند.
دستورlen:
یکی از بهترین تابع هایی که زبان برنامه نویسی پایتون در اختیار شما قرار داده است میتواند این دستور باشد شما به کمک این دستور میتوانید تعداد حروفی را که در یک کلمه به کار رفته بشمارید و به صورت زیر عمل میکند:
”Str=”mohammad
(Str2=len(str
(Print(str2
دستور تعرف تابع(def):
اگر دستوری قدرتمند و در عین ساده باشد که به شما کاربران گرامی در کد زدن کمک کند که کار راحت تر پیش برود، دستوری به نام def است که این تابع به صورت تابع های دیگر که آن را فراخوانی میکنید عمل میکند،شما زمانی که این دستور را مینویسید برای آن یک نام تعریف میکنید(هر نامی که شما دوست داشته باشید ) تا زمانی که لازم داشتید از آن استفاده کنید تا عملی را که میخواهید را انجام دهد. یکی از نقاط قوت این زبان برنامه نویسی همین دستور است که به شما اجازه میدهد که برا خود یک تابع تعریف کنید در حالی که هیچ زبان دیگری این امکان را ندارد، در واقع با این دستور میخواهد نشان دهد که زبانی قدرتمند و در عین حال کد باز است و قابل به ذکر است که این دستور خیلی در برنامه نویسی به کار می آید.
برای مثال :
()Def gree
("Print(“hello
()Gree
()Gree
نتیجه:
Hello
hello
